PeyamaKurd - Bilim insanlarının araştırmaları sonucuna göre, milattan önce yaklaşık 6 bin yıl öncesinde insan kemiklerinin takı olarak kullanıldığı ortaya çıktı.
Yapılan araştırmalara göre, Mezolitik dönemde, hayvan dişlerinden ve kemiklerinden güçlü sembolizme sahip takılar yapılır, giysi veya aksesuarları süsler ve çıngırak görevi görür.
Kemiklerin kökeni bir fark yarattı mı?
8 bin 200 yıldan daha eskiye ait mezar buluntularının 80 yıl sonra yeniden incelendiği bir çalışmanın gösterdiğine göre, insan kemikleri de takılar için hammadde olarak kullanılıyordu.
Journal of Archaeological Science: Reportsta yayımlanan bu bulgu, üzerinde bir veya birkaç oyuk bulunan basit kemik parçaları olduğu için oldukça ilgi çekici. Daha önceki bir çalışmada, kemikler hayvan kemikleri olarak sınıflandırılmıştı.
İnsan kemiğinden yapılan takılar birçok soruyu gündeme getiriyor: Kimin kemiklerinden yapıldılar ve kemikler nasıl elde edildi? Takıyı takan insanlar kimin kemiklerinden yapıldığını biliyorlar mıydı? Kemiklerin kökeni bir fark yarattı mı?
1930larda Onega Gölündeki Yuzhniy Oleniy Ostrov adasında yapılan arkeolojik kazılarda, 177 mezardan ölen kişilerin kalıntıları ve çeşitli nesneler çıkarıldı.
Takılarda insan kemikleri kullanıldı!
Hayvan dişi kolye ve minyatür heykellere dayanarak, Avrasya geyiği, kunduz ve boz ayı bu insanlar için önemli hayvanlardı. Diş takılarının yanısıra, kemikten yapılmış ve şekilleri türün tanımlanmasına imkan vermeyen takılar da vardı.
Helsinki Üniversitesindeki Animals Make Identities araştırma projesi, mezar buluntuları temelinde Mezolitik dönem kültürlerinde hayvanların anlamlarını araştırıyor.
Proje lideri Doçent Kristiina Mannermaa ve meslektaşları, mezarlarda bulunan kemik takıları, kütle spektrometrisi (ZooMS) tekniği ile zooarkeoloji kullanılarak analiz edilmek üzere York Üniversitesindeki BioArCh araştırma tesisine gönderdi.
Kütle spektrometrisi yardımıyla teknik, çok küçük kemik örneklerinde bulunan proteinlerden elde edilen peptitlerden veya amino asitlerden türler tanımlayabiliyor.
Kırık uzun kemik parçaları ortaya çıktı!
Sonuçlar sürpriz oldu: 37 numuneden 12sinin insan olduğu bulundu. Araştırmaya göre, takılardan geri kalanı esas olarak geyik ve büyükbaş hayvan kemiklerinden yapılmıştı.
İnsan kemiğinden takılar, içlerinde bir veya iki oyuk bulunan, farklı boyutlarda kırık uzun kemik parçalarıydı. Bunlar, biri iki ölü kişiyi içeren üç mezarda bulundular. Takılar, çoğunlukla dişlerden ve hayvan kemiğinden yapılmış takılarla aynı bağlamda bulundu.
Etnografik bağlantılardan, örneğin Asya ve Güney Amerikada nesneler için hammadde olarak insan kemiklerinin kullanımı biliniyor, ancak tarih öncesi veriler zayıf. Zaman zaman, düşmanların vücut kısımlarını işleyerek ve teşhirde tutarak onları küçük düşürmek için girişimlerde bulunuldu.
Aynı zamanda, aile üyelerinin vücut parçaları, örneğin saygı veya bağlılık nedeniyle takı haline getirildiği için yıpranmıştı.
Mezolitik dönemde ritüel amaçlı kullanıldı!
Genellikle insan kemiğinin hammadde olarak kullanılması yamyamlıkla ilişkilendirilir, çünkü kemiklerde sıklıkla et sıyırma izleri vardır. Bununla birlikte, tartışılmaz kanıtların azlığı, arkeolojik buluntular temelinde yamyamlığı doğrulamayı zorlaştırıyor.
Mannermaaya göre, Mezolitik dönemde ritüel amaçlı yamyamlık düşünülenden daha yaygın olabilir, ancak altta yatan nedenleri bilmiyoruz.
Mannermaa, İncelediğimiz kemik takıların yüzeyi o kadar yıpranmış ki, herhangi bir olası kesik izi göremiyorsunuz, bu da Yuzhniy Oleniy Ostrovdaki keşiflere dayanarak yamyamlıktan şüphelenmek için hiçbir nedenimiz olmadığı anlamına geliyor. diyor.
Dünya görüşünde hayvan ve insan iç içe geçti!
Tek tip bir genel görünüm temelinde, kemik takılar, süs eşyaları ve çıngıraklardaki kayıp diş takıların yerini almış olabilir. Araştırmacılar, aynı tip kemik takıların, hem hayvan hem de insan kemiklerinden yapılmış olmasını ve diş takılarıyla aynı bağlamlarda bulunmalarını özellikle ilginç buluyorlar.
Mannermaa, İnsan kemiklerinin kullanımının hiçbir şekilde vurgulanmaması ve nesnelerin ayırt edilemez olması ve hayvan kemiklerinden yapılmış nesnelere benzemesi, Mezolitik dünya görüşünde hayvan ve insanın iç içe geçtiğine işaret edebilir. diyor.
Hayvan ve insan kemiklerini aynı süs veya kıyafette bir arada kullanmak, insanların zihinlerinde hayvana dönüşme yeteneğini sembolize etmiş olabilir. Formların ve sınırların bu şekilde bulanıklaştırılmasının yerli halkların dünya görüşünün bir parçası olduğunu ve hl da öyle olduğunu biliyoruz.